Επιστήμες στην Ελλάδα

Αυτά τα πλοία ήταν η πεντηκόντορος και η τριήρης που κυριάρχησαν στην ανατολική Μεσόγειο για πάνω από 1.000 χρόνια. Στα δυσδιάκριτα όρια μεταξύ μυθολογίας και ιστορίας κάνει την εμφάνισή του ο ενδόμυχος πόθος του ανθρώπου να πετάξει (Ίκαρος). Ο Αρχύτας (440 – 360 π.Χ.) ήταν μαθηματικός από τον Τάραντα μαθητής του Πυθαγόρα που ασχολήθηκε μεταξύ πολλών άλλων και με πτήσεις. Η ιπτάμενη περιστερά του (γύρω στα 420 π.Χ.) αποτελεί την πρώτη αυτοπροωθούμενη ιπτάμενη μηχανή σε όλο τον κόσμο. Οι αρχαίοι Έλληνες αφού ταξίδεψαν και αποίκησαν, περιέγραψαν την επιφάνεια της γης.

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν χάρτες της υφηλίου. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα: από την ανακάλυψη των χαρτών του Piri Reis που απέδειξε ότι οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν όλη την υφήλιο, επίσης από την ανακάλυψη του «χάρτη του Zeno» (1380) που απέδειξε ότι οι αρχαίοι είχαν εξερευνήσει τις χώρες του Αρκτικού κύκλου, αφού σ’ αυτόν παρουσιάζονται όρη της Γροιλανδίας, που επισημάνθηκαν μόλις το 1947 – 1949 καθώς επίσης το ίδιο ισχύει και για την Ανταρκτική, όπως απέδειξε η εύρεση του χάρτη που σχεδίασε το 1737 ο Γάλλος ακαδημαϊκός Φιλίπ Μπυά, ως αντίγραφο πανάρχαιων Ελληνικών χαρτών, όπου παρουσιάζεται η Ανταρκτική να αποτελείται από δύο νησιά, μία ανακάλυψη του 1958.

Ο Ίππαρχος (190 – 124 π.Χ.) έφτιαξε καταλόγους με χάρτες και υπολογισμούς φωτεινότητας σχεδόν 1000 άστρων. Ο Μαρίνος ο Τύριος υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους χαρτογράφους του αρχαίου κόσμου. Περίπου το 100 μ.Χ. επινόησε την κυλινδρική προβολή στον σχεδιασμό του χάρτη με τα αυξομερή πλάτη. Αργότερα ο Κλαύδιος Πτολεμαίος συμπλήρωσε και βελτίωσε το σύστημα το οποίο χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα. Ο μαθητής του Αριστοτέλη Δικαίαρχος φτιάχνει τον πρώτο χάρτη της γης λαμβάνοντας υπόψη την σφαιρικότητά της.

Με την κατασκευή των πρώτων οικισμών ο άνθρωπος απομακρύνθηκε από τις πηγές νερού και τροφής. Οι διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες του ανθρώπου ως συνεπακόλουθο της αύξησης του πληθυσμού και η ανάπτυξη του εμπορίου ώθησαν στην ανάπτυξη της οικοδομικής και στη δημιουργία μεγάλων τεχνικών έργων. Ο αυτοματισμός και η δημιουργία μηχανισμών για την κατασκευή τεχνικών έργων είναι μια από τις σημαντικότερες διαστάσεις της αρχαίας Ελληνικής τεχνολογίας.

Όλα είναι πλέον δυνατά για τον αρχαίο Έλληνα, μπορεί να χωροθετήσει, να κατασκευάσει επιβλητικά ανάκτορα,αποχετευτικά δίκτυα, υδραγωγεία, να διανοίξει σήραγγες και διώρυγες, να αλλάξει τη ροή των ποταμών, να αποξηράνει λίμνες, να κατασκευάσει φράγματα, οχυρωματικά έργα κ.ά. Η ανθεκτικότητα των δημόσιων οικοδομών της αρχαίας Ελλάδας, όπως για παράδειγμα οι ναοί, είναι εντυπωσιακή αν αναλογισθεί κανείς ότι έχουν αντέξει για χιλιετίες. Λιγότερο γνωστά είναι τα οικοδομικά και τεχνικά έργα της καθημερινής ζωής.

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν επιτύχει τη συστηματική ύδρευση και αποχέτευση των πόλεων και είχαν αναπτύξει την οδοποιία και τη γεφυροποιία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης για ολόκληρη πόλη αποτελούν η Κνωσός και η Θήρα. Οι ανασκαφές του Arthur Evans στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έφεραν στο φως ένα εντυπωσιακό σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης στην Κνωσό με την ύπαρξη σιφωνίου για την αποφυγή των δυσάρεστων οσμών. Η ύπαρξη ενδοδαπέδιας θέρμανσης σε κάποια δωμάτια του παλατιού αποτελεί περίτρανο δείγμα της εξελικτικής ανωτερότητας του Μινωικού πολιτισμού.