Δίων ο Χρυσόστομος
ΑΡΧΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ » Ρήτορες Ελλάδας|ΑΡΧΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ » Συγγραφείς Έλληνες|ΑΡΧΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ » Φιλόσοφοι Έλληνες » Φιλόσοφοι Από "Δ"
Ο Δίων ο Χρυσόστομος (40 - 120) ήταν αρχαίος Έλληνας ρήτορας, συγγραφέας και φιλόσοφος του 1ου αιώνα. Διακρινόταν για την ευγλωττία του στην οποία όφειλε και την προσωνυμία «Χρυσόστομος».
Βιογραφία
Γεννήθηκε το έτος 40 μ.Χ. στην Προύσα της Βιθυνίας. Ήταν κυνικός και στωικός φιλόσοφος, και συγκαταλέγεται στην δεύτερη σοφιστική σχολή. Έζησε στην Ρώμη επί αυτοκράτορος Τίτου, τον οποίο καυτηρίασε για τον ερωτικό του δεσμό με τον μαυρομάλη πυγμάχο Μελανκόμα. Καυτηρίασε επίσης τον διάδοχο του Τίτου,Δομιτιανό, ο οποίος εξόρισε τον Δίωνα από την Ρώμη, την Ιταλία και Βιθυνία, με το αιτιολογικό ότι ο Δίωνας συμβούλεψε κάποιον συγγενή του Αυτοκράτορα πως να συνωμοτήσει. Στην διάρκεια της εξορίας του λένε ότι περιηγήθηκε την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ρακένδυτος και βιοπαλεύοντας με διάφορα χειρονακτικά επαγκέλματα. Μετά την δολοφονία του Διομιτιανού το έτος 96 έπεισε ένα στρατόπεδο των Ρωμαίων να αποδεχτεί την επιλογή του ρωμαϊκού λαού. Επι αυτοκράτορος Νέρβα πήρε χάρη, ενώ μετά τον θάνατο του Νέρβα συνδέθηκε φιλικά με τον αυτοκράτορα Τραϊανό. Επέστρεψε στην γενέτειρά του, όπου τιμήθηκε. Αναφέρεται ότι το έτος 111εμπλέχτηκε σε μια διαμάχη για την ανακαίνηση της πόλης, και πιστεύεται ότι πέθανε λίγο αργότερα, μεταξύ 115 και 120.
Συγγράμματα
Ο Δίων ήταν σύγχρονος του Πλουτάρχου, Τάκιτου και Πλίνιου. Με το όνομα του Δίωνα έχουν παραδοθεί 80 λόγοι, με περιεχόμενο ηθικοπολιτικό, στον τύπο της κυνικής «διατριβής», δηλαδή της εκλαϊκευτικής και σύντομης πραγματείας, με πλήθος αναφορές στην πολιτιστική παράδοση. Σε νεανική ηλικία ο Δίων είχε γράψει και ρητορικούς λόγους εναντίον της φιλοσοφίας, που δεν έχουν σωθεί, ίσως επειδή ο ίδιος τους αποκήρυξε ύστερα από τη μεταστροφή του.[1] Ρητόρευσε επί πολλών και ποικίλων θεμάτων. Ισως πολλοί από αυτούς να ήταν προορισμένοι για να τους αγορεύσει ο Τραϊανός. Στους λόγους του αναπτύσει ιδέες περί διοίκησης, αρετής, ελευθερίας, δουλείας, πλούτου, απληστίας, αμαρτίας, περί πολέμου, εχθρότητας, ειρήνης και για την ζωή του Διογέννη. Επίσης καυτηριάζει την πορνεία.
Πηγές
- E. Amato, Xenophontis imitator fidelissimus. Studi su tradizione e fortuna erudite di Dione Crisostomo tra XVI e XIX secolo, Alessandria: Edizioni dell'Orso, 2011.
- Dio von Prusa. Der Philosoph und sein Bild [Discourses 54-55, 70-72], ed. by H.-G. Nesselrath, introduction, critical edition, commentary, translation, and essays by E. Amato et al., Tübingen: 2009.
- Friedrich Heege: Die 43 und 48. Rede des Dio von Prusa. Fock, Leipzig 1905.
