Αποχαιρετισμός στον R. Zancanella
ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ » Αρχεία 2020
Αποχαιρετισμός στον Raffaele Zancanella
Όταν πληροφορήθηκα ότι στις 31-3-2020 έφυγε από την ζωή , ο αγαπητός μας φίλος Raffaele Zancanella , χτυπημένος από επιπλοκές του COVID 19 , της Πανδημίας που μαστίζει όλο τον Πλανήτη, ένοιωσα έναν αφόρητο πόνο στην καρδιά όπως συμβαίνει όταν χάνεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο.
Είναι δύσκολο να αποχωριστείς και να αποχαιρετήσεις για πάντα έναν άνθρωπο όπως ήταν ο αγαπημένος μας φίλος Ραφφαέλε. Εκείνος άφησε μέσα στην καρδιά μας βαθιά συναισθήματα αγάπης, φιλίας και εκτίμησης την οποία κέρδισε με την προσωπικότητα, την καλοσύνη, την αποφασιστικότητα και το όραμα για την συνύπαρξη των λαών .
Ο Ραφαέλλε Ζανκανέλλα ήταν σημαντικό στέλεχος της πολιτικής και πολιτιστικής ζωής της Val Di Fiemme και του Τρεντίνο μιας περιοχής που βρίσκεται στην Βόρεια Ιταλία στην περιφέρεια του Alto Adige .
Γεννήθηκε στην Molina της Fiemme πριν από 75 χρόνια και διετέλεσε πρόεδρος (Scario) της Magnifica Comunita di Fiemme από το 2007 έως το 2009 και στην συνέχεια από το 2010 -2015 διετέλεσε πρώτος Πρόεδρος της Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων της Valle di Fiemme ενώ υπήρξε πρόεδρος και κατόπιν αντιπρόεδρος της Pro-Loco του Δήμου της Castello Molina . Ηταν μηχανικός εξόρυξης και γνώστης της κοπής πολύτιμων λίθων, γράφοντας πολλά άρθρα και βιβλία αναφορικά με την κοπή των διαμαντιών.
Αγαπούσε με πάθος την Ρόδο και ιδιαίτερα το χωριό της Ελεούσας-Καμποκιάρο όπου έζησε για κάποιο διάστημα και ο πατέρας του ανάμεσα στους ανθρώπους που εποίκησαν την περιοχή από το 1935 έως και το 1943 από την Βάλ Ντι Φιέμμε ,λόγος για τον οποίο αδιάκοπα και ακούραστα προσπαθούσε με όλες του τις δυνάμεις να ενώσει τους ανθρώπους των δυο περιοχών.
Η σχέση μεταξύ της «Δωδεκανησιακής Ενωσης Επιστημόνων Πανεπιστημίων Ιταλίας» και του Ραφφαέλε Ζανκανέλλα ως εκπροσώπου της περιοχής του, ξεκίνησε το 2013 από ένα δημοσίευμα , όταν πληροφορηθήκαμε ότι ο ίδιος αναζητούσε πληροφορίες από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους- Ρόδου για τους κατοίκους-ξυλοκόπους της Βαλ Ντι Φιέμμε που ήρθαν την δεκαετία του 1930 και εγκαταστάθηκαν ως έποικοι στην Ρόδο και συγκεκριμένα στην περιοχή της Ελεούσας όπου ιδρύθηκε ένα από τα αγροτικά χωριά της Ρόδου, το Campochiaro.
Η σχέση αυτή όμως εξελίχθηκε σε μια δυνατή προσωπική φιλία αφού για μένα αλλά και για τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ, που είχαμε την ευκαιρία να τον γνωρίσουμε καλύτερα, ο Ραφφαέλε και η οικογένεια του έγινε για μας η δική μας οικογένεια ,οι φίλοι μας, τα αδέλφια μας και μαζί με εκείνους και όλοι οι κάτοικοι της Βάλ Ντι Φιέμμε τους οποίους σιγά –σιγά είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και να συναντήσουμε.
Ο Ραφφαέλε ,ήταν οραματιστής ,καλλιεργημένος , πολυταξιδεμένος, μιλούσε πολλές γλώσσες και πίστευε με δύναμη στην φιλία μεταξύ των λαών . Ενδιαφερόταν και έδινε μεγάλη σημασία στα πολιτικά δρώμενα της χώρας του και όλης της Ευρώπης και δεν έμενε αμέτοχος αφού συμμετείχε ενεργά και με πάθος στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας του.
Εκείνος ήταν ο εμπνευστής των εκδηλώσεων που έγιναν στην Ελεούσα το 2017 για τα 80 χρόνια από την δημιουργία του Καμποκιάρο, σε συνεργασία με την Δωδεκανησιακή Ενωση Επιστημόνων Πανεπιστημίων Ιταλίας , τον Πολιτιστικό Σύλλογο το «Φουντουκλί» και τα ΓΑΚ Ρόδου σε συνεργασία με την Δημοτική Αρχή ενώ έφερε στην Ρόδο από την Βαλ ντι Φιέμμε ,τους απογόνους των ανθρώπων που έζησαν στο Καμποκιάρο σε μια συγκινητική εκδήλωση. Κατάφερε με πολύ δουλειά και επιμονή ώστε να ολοκληρωθεί στις 5-10-2019 η διδυμοποίηση μεταξύ των συλλόγων των δυο περιοχών σε μια ουσιαστική εκδήλωση στην οποία παρέστησαν επίσημοι της περιοχής της Βαλ Ντι Φιέμμε και της Ρόδου.
Η συγκλονιστική ομιλία του στην εκδήλωση αυτή που ήταν αφιερωμένη στην φιλία ήταν αυτό που πραγματικά πίστευε και που επεδίωκε με όλες του τις δυνάμεις. Όλα αυτά τα χρόνια είχε επαφές με εκπροσώπους της Περιφέρειας και του Δήμου μας στους οποίους εξέφραζε απόψεις και σκέψεις αλλά και προτάσεις για τις σχέσεις ανάμεσα στις δυο περιοχές .
Αγαπητέ μας φίλε σχεδιάζαμε να κάνουμε πολλά μαζί για την σύσφιξη των δυο λαών.
Στις τελευταίες συνομιλίες μας μου εξέφρασε την ανησυχία του για όλα όσα συνέβαιναν στην χώρα του και σε όλο τον κόσμο και για τις οικονομικές επιπτώσεις που θα είχε όλο αυτό στους λαούς .
Είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιταλικός λαός που δοκιμάστηκε τόσο σκληρά από την Πανδημία θα μπορέσει να σταθεί στα πόδια του ξανά, παρά τις μεγάλες απώλειες διότι ένας λαός με τόση αγάπη για την ζωή , την τέχνη και την ομορφιά, χαρακτηριστικά που είχες και εσύ , δεν μπορεί παρά να σταθεί στα πόδια του και να δημιουργήσει ξανά .
Ραφφαέλε , αγαπητέ μας φίλε, ήταν για μας μεγάλη τιμή που σε γνωρίσαμε . Είχες ακόμα πολλά να προσφέρεις σε εμάς και οπουδήποτε αλλού θα επέλεγες να πάς , διότι σαν «πολίτης του κόσμου» είμαι σίγουρη ότι θα ασχολιόσουν με ενθουσιασμό και πείσμα για την σύσφιξη των λαών.
Καλό ταξίδι Raffaele , προς το Βασίλειο του Πατέρα , θα προσπαθήσουμε να μείνουμε στο ύψος των περιστάσεων και να συνεχίσουμε το όραμα σου .
Θα ζείς για πάντα στις καρδιές μας αγαπημένε μας φίλε
Αναστασία Αλεξάνδρου
Πρόεδρος της Δωδεκανησιακής Ενωσης Επιστημόνων Ιταλίας
και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου
Γεώργιος Μαντικός
Μιχάλης Σαββίγκος
Ιωάννης Μοσχίδης
Χαράλαμπος Στεργιάδης
Γεώργιος Κάλλας
Μανώλης Πετράκης
Νικόλαος Βερβέρης
