Γκάι Αουλέντι

Η Γκάι Αουλέντι - στα ιταλικά Gae Aulenti ή Gaetana Aulenti- (4 Δεκεμβρίου 1927 – 1 Νοεμβρίου, 2012) ήταν Ιταλίδα αρχιτέκτονας, σχεδιάστρια φωτισμών και εσωτερικών καθώς και βιομηχανικών χώρων. Είχε γίνει ευρύτερα γνωστή χάρη σε διάφορα έργα μεγάλης κλίμακας, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η διαμόρφωση εσωτερικών χώρων στοΜουσείο Ορσέ(1980–86) και στη Γκαλερί Σύγχρονης Τέχνης του μουσείου Πομπιντού στο Παρίσι, στο Παλάτσο Γκράσι (1985–86) στη Βενετία αλλά και το μουσείο Ασιατικής Τέχνης (2000–2003) στο Σαν Φρανσίσκο.

Βιογραφικά στοιχεία

Η Γκαετάνα Αουλέντι (ή Γκάι όπως ήταν πιο γνωστή ) γεννήθηκε στο Παλάτσολο ντέλο Στέλα (Palazzolo dello Stella)στην περιφέρεια Φρίουλι-Βενέτσια Τζούλια της βορειοανατολικής Ιταλίας. Αποφοίτησε από την αρχιτεκτονική σχολή του Πολυτεχνείου του Μιλάνο το 1953.

Από το 1955 έως και το 1965 εργάστηκε για το περιοδικό Casabella Continuita ως διευθύντρια καλλιτεχνικού (art director) με κύριο εργασιακό αντικείμενο την γραφιστική. Όταν το περιοδικό άλλαξε όνομα (Lotus International)συμμετείχε πλέον στο Διοικητικό Συμβούλιο και την ίδια χρονική περίοδο συμμετείχε σε μία ομάδα νέων που ήταν επηρεασμένη από τη φιλοσοφία του Ernesto Nathan Rogers. Αφού πήρε το διδακτορικό της δίπλωμα από την Αρχιτεκτονική Σχολή της Βενετίας, δίδαξε αρχικά στην Αρχιτεκτονική Σχολή της Βενετίας (1960-1962) και έπειτα του Μιλάνο (1964-1967). Σε αυτό το διάστημα έκανε μελέτες για το κατάστημα La Rinascente και σχεδίασε έπιπλα για την εταιρία Zanotta, για την οποία μάλιστα δημιούργησε δύο από τα γνωστότερα έργα της, την πτυσσόμενη καρέκλα "April" από ανοξείδωτο ατσάλι με αφαιρούμενο κάλυμμα και το κρυστάλλινο τραπέζι"Sanmarco". Ήταν η δημιουργός της λάμπα Pipistrello (1965), η οποία σήμερα θεωρείται από τα σημαντικά αντικείμενα ντιζάιν του 20ου αιώνα. Συμμετείχε επίσης ως αντιπρόεδρος στην Ιταλική Ένωση Βιομηχανικού Σχεδιασμού (ADI).

Είχε ποικίλες επιρροές που αποτυπώθηκαν σε διαφορετικού ύφους έργα. Πάντα όμως επικεντρωνόταν στους χρήστες του χώρου, θεωρώντας ότι αυτοί είναι που διαμορφώνουν τελικά τον χώρο. Οι μελέτες της χαρακτηρίζονται από απλότητα.

Η Αουλέντι υπέφερε από χρόνια ασθένεια. Το τέρμα της ζωής της την βρήκε στο Μιλάνο την 1η Νοεμβρίου του 2012, λίγες βδομάδες μόνο πριν τα ογδοηκοστά πέμπτα γενέθλιά της. Η τελευταία της δημόσια εμφάνιση έλαβε χώρα λίγες μέρες νωρίτερα, στις 16 Οκτωβρίου στην Τριενάλε του Μιλάνου όπου βραβεύθηκε για το σύνολο της σταδιοδρομίας της.

Βραβεία

Πήρε το πρώτο βραβείο της Τριενάλε του Μιλάνου το 1964 εκπροσωπώντας την Ιταλία. Το έργο της με τίτλο Arrivo al Mare ήταν ένα δωμάτιο με καθρέφτες και γυναικείες φιγούρες εμπνευσμένες από τον Πικάσο.

Μεταξύ 1977-1980 υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Τριενάλε.

Το 1991 της απονεμήθηκε το βραβείο Praemium Imperiale

Πηγές

• Muriel Emmanuel. Contemporary Architects. New York: St. Martin's Press, 1980. ISBN 0-312-16635-4. NA680.C625. p 53.
• Ruth A Peltason. 100 Contemporary Architects. New York: Harry N. Abrams, Inc., Publishers. ISBN 0-8109-3661-5. NA2700.L26. p 24.
• "Design & Art: Gae Aulenti." Design & Art: Products. Web. 21 Nov. 2011. <http://www.designandart.at/designer/gae-aulenti/>.