Magna Graecia

ΚΑΜΠΑΝΙΑ

Κύμη: Aποικία των Χαλκιδαίων και της Κύμης. Δεν είναι γνωστές πολλές λεπτομέρειες για την ίδρυσή της και κάποιοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι είναι αποικία της Κύμης Αιολίας (στη Μικρά Ασία)

Νεάπολις ή Παρθενόπη (σημερινή Νάπολη)
Η πόλη ιδρύθηκε, πιθανότατα, από κατοίκους της Κύμης (σημερινή Cuma), γύρω στον 9ο και 8ο αι. π.Χ., με το όνομα Παρθενόπη. Η αποικία αυτή ονομάστηκε αργότερα Παλαιόπολις, όταν κατά τον 5ο αι. π.Χ., ιδρύθηκε σε μια κοντινή περιοχή η σημερινή Νάπολη (Νεάπολις=Νέα πόλις).

Ελέα (σημερινή Velia), πατρίδα του Παρμενίδη - Η πόλη ιδρύθηκε όταν άποικοι Φωκαείς εκτοπισμένοι από τους Πέρσες που πολιορκούσαν την Φώκαια, εγκατέλειψαν την πόλη με τα πλοία τους με σκοπό να εγκατασταθούν στην αποικία τους στην Κορσική, Αλαλία. Τελικά ύστερα από οκτώ ή δέκα χρόνια περιπλάνησης κατέληξαν στο Ρήγιο της Καλαβρίας. Μετά την συνάντησή τους με τον φιλόσοφο Ξενοφάνη, ο οποίος βρισκόταν εκείνη την περίοδο απέναντι στην Μεσσήνη, κατευθύνθηκαν βόρεια όπου ίδρυσαν μία νέα πόλη. Το αρχικό όνομα της νέας πόλης ήταν Υέλη, στην συνέχεια έγινε Έλη και τελικά Ελέα. Η Ελέα βρισκόταν στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος με την μητρόπολή τους την Φώκαια. Από τα ερείπια των τειχών της πόλης που σώζονται ίχνη τους ακόμα και σήμερα φαίνεται πως η πόλη είχε περίμετρο τριών μιλίων.

Ποσειδωνία αποικία των Συβαριέων (σημερινό Capaccio-Paestum)
Πύχουντας αποικία της Μεσσήνης (σημερινό Policastro Bussentino)

Πιθηκούσσαι αποικία των Χαλκιδαίων και της Ερέτριας (σημερινή Ischia, στο ομώνυμο νησάκι)
Δικαιάρχεια (σημερινό Pozzuoli)
Δεν είναι γνωστές πολλές λεπτομέρειες για την ίδρυσή της: η μία άποψη αναφέρει ως ιδρυτές της, εξόριστους από τη Σάμο, ενώ μία άλλη ως αποικία της γειτονικής (ιταλικής) Κύμης (σημερινή Cuma)
Παλίνωρος ή Παλίνωρον (σημερινό Palinuro, δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Centola)
Πιθανότατα, το όνομα της αποικίας προήλθε από τον Παλίνωρο, επικεφαλής (καπετάνιο) του πλοίου του Αινέα, όταν ο τελευταίος διέφυγε μετά την καταστροφή τηςΤροίας.

ΛΟΥΚΑΝΙΑ

Μεταπόντιον (σημερινό Metaponto)
Σύρις (σημερινή Nova Siri) - Η Σύρις ιδρύθηκε πιθανόν από κατοίκους της Ιωνικής Κολοφώνας όταν οι Λυδοί τους εξεδίωξαν από την πατρίδα τους λίγο πριν το 650 π.Χ. πιθανόν. Βρέθηκε να είναι μια απομονωμένη ιωνική αποικία σε μια ακτή που κυριαρχούσαν οι Δωριείς άποικοι. Για ένα διάστημα, όμως, κατάφερε και γνώρισε την ευημερία συμμετέχοντας κι αυτή στο χερσαίο εμπόριο προς τα δυτικά μέχρι της ακτές του Τυρρηνικού πελάγους. Πλέον δεν υπάρχει τίποτα από την πόλη διότι στα μέσα του 6ου αι. καταστράφηκε από τους μη Ίωνες γείτονές της, το Μεταπόντιο, τη Σύβαρη και τον Κρότωνα. Κατά κάποιο τρόπο ξαναγεννήθηκε εκεί κοντά από τον Τάραντα, το 433-432 π.Χ., με την ίδρυση της Ηράκλειας, σε μια τοποθεσία που είχε ελληνική παρουσία από τον ύστερο 8ο αι. σύμφωνα με την κεραμική που βρέθηκε εκεί. Η πόλη θα πρέπει να λειτούργησε από τότε ως προκεχωρημένο φυλάκιο.
Ηράκλεια (σημερινό Policoro)
Πιστοικός (σημερινό Pisticci)
Τροίλια ή Οβελάνον (σημερινή Ferrandina)
Γάλασα (σημερινό Armento)

ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΙΤΑΛΙΑ

Ανκών (ή Δωρική Ανκών, το αρχικό της όνομα) αποικία των Συρακουσών (σημερινή Ανκόνα) Η πόλη κτίστηκε από τους Συρακούσιους στους χρόνους του τυράννου Διονυσίου του πρεσβύτερου. Ήταν κυριότερο λιμάνι του Ιλλυρικού εμπορίου και είχε περίφημο ναό της Αφροδίτης. Κατά τα βυζαντινά χρόνια η πόλη διατήρησε τη σπουδαιότητά της και έγινε μια από τις σημαντικότερες πόλεις του Εξαρχάτου της Ιταλίας. Εκεί συγκεντρώθηκαν πολλοί Έλληνες από την Κωνσταντινούπολη μετά την άλωση. Κατά το 16ο αιώνα υπήρχε αξιόλογη ελληνική παροικία, που άρχισε όμως να φθίνει κατά τα τέλη του 19ου αιώνα. Το λιμάνι της Αγκώνα το 20 αιώνα παρουσιάζει ιδιαίτερα αυξημένη εμπορική και τουριστική κίνηση. Συνδέεται πορθμειακά με ελληνικά λιμάνια, ιδιαίτερα της Πάτρας και της Κέρκυρας, καθώς τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί σημαντικά οι ακτοπλοϊκές γραμμές με προορισμό την Αγκώνα.