Magna Graecia

Κατάνη: Ιδρύθηκε από τους Ναξιώτες Σικελίας τον 8ο αιώνα π.Χ. (σημερινή Catania) - Η Κατάνη ή Κατάνια είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σικελίας (ιταλ. Catania) με πληθυσμό 380.000 κατοίκους, χτισμένη στους πρόποδες της Αίτνας. Ήταν αποικία που ιδρύθηκε από Χαλκιδείς από τη Νάξο τηςΣικελίας. Πρώτος οικιστής της Κατάνης ήταν ο Εύαρχος , περί το 728 π.Χ. , από την ευβοϊκή αποικία Νάξο της Σικελίας. Οι Ευβοείς έχτισαν την πόλη τους πάνω σε ένα λόφο (Κατάνε στην τοπική διάλεκτο) κοντά στη θάλασσα, 15 χλμ από το ηφαίστειο της Αίτνας, το οποίο έχει προκαλέσει πολλές καταστροφές σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της πόλης. Η οικονομική άνθηση της Κατάνης, η οποία στηριζόταν και στο εμπόριο και στην αγροτική παραγωγή, την έκανε στόχο για τους ισχυρούς της περιοχής, όπως οι Συρακούσες, οι Καρχηδόνιοι κλπ.

Γέλα: Ιδρύθηκε από αποίκους της Ρόδου και Κρήτης το 675 π.Χ. (σημερινή Gela) - Η πόλη, όπως μας αναφέρει ο Θουκυδίδης, ιδρύθηκε γύρω στο 688 π.Χ, κατά την διάρκεια του δεύτερου ελληνικού αποικισμού, από τον Αντίφημο και τον Έντιμο, αποίκους από την Ρόδο και την Κρήτη. Η πόλη αναπτύχθηκε γρήγορα και μετά από έναν αιώνα περίπου, το 580 π.Χ, ίδρυσε την αποικία του Ακράγαντα, η οποία όμως σύντομα αποσχίστηκε από τη Γέλα

Καμάρινα: αποικία των Συρακουσών (σημερινή Camarina) Η Καμάρινα ήταν αρχαία ελληνική παραθαλάσσια αποικίατων Συρακουσίων στη Σικελία Η αρχαία αποικία πήρε το όνομά της από τη νύμφη Καμάρινα, η οποία κατοικούσε στην κοντινή λιμνούλα του ποταμού Ιππάριου. Στα αργυρά δίδραχμα της πόλης, στα τέλη του 5ου αι. π.Χ., απεικονίζεται επάνω σε έναν κύκνο, ενώ η πίσω όψη απεικονίζει το κεφάλι ενός εφήβου με κέρατα ταύρουπου συμβολίζει την θεϊκή μορφή του ποταμού Ιππάριου. Ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι η Καμάρινα ιδρύθηκε το 598 π.Χ. από Συρακούσιους με σκοπό μαζί με τις αποικίες τους Άκρες και Κασμένες να ελέγχουν τους Σικελούς και να περιορίσουν τις επεκτατικές βλέψεις των ανταγωνιστών τους της Γέλας

Άκραι: αποικία των Συρακουσών (σημερινό Palazzolo Acreide) - Οι Άκραι Σικελίας ήταν αποικία στην Μεγάλη Ελλάδα στην Σικελία. Ιδρύθηκε το 664 π.Χ. από τους Συρακούσιους με σκοπό μαζί με τις αποικίες τους Καμάρινα και Κασμένες να ελέγχουν τους Σικελούς και να περιορίσουν τις επεκτατικές βλέψεις των ανταγωνιστών τους της Γέλας (βλ. χάρτης αποικιών Σικελίας). Κατά πάσα πιθανότητα δεν υπήρξαν ολοκληρωμένη πόλη όπως η Καμαρίνα, αλλά παραμεθόριο οχυρό και ταυτίζονται με την σημερινή περιοχή Παλάτσολο Ακρέιντε. Ο Θουκυδίδης αναφέρει στην Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου, Βιβλίον ΣΤ', 5 ότι... αι Άκραι και αι Κασμέναι απωκίσθησαν υπό των Συρακουσίων, αι Άκραι εβδομήντα έτη μετά την ίδρυσιν των Συρακουσών, αι Κασμέναι είκοσι περίπου έτη μετά τας Άκρας. Η Καμάρινα απωκίσθη το πρώτον υπό των Συρακουσίων, ακριβώς σχεδόν εκατόν τριάντα πέντε έτη μετά την ίδρυσιν των Συρακουσών .
Ιμέρα: αποικία της Μεσσήνης (σημερινή Imera) Η Ιμέρα ήταν αρχαία ελληνική αποικία στην Σικελία που ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα π.Χ. κατά την διάρκεια τουδεύτερου ελληνικού αποικισμού. Βρισκόταν στην βόρεια ακτή του νησιού στις όχθες του ομώνυμου ποταμού. Η Ιμέρα ήταν η πρώτη ελληνική αποικία στο βόρειο τμήμα της Σικελίας. Ιδρύθηκε κατά την διάρκεια του 7ου αιώνα π.Χ. από αποίκους που προέρχονταν από την Ευβοϊκή αποικία Ζάγκλη (την μετέπειτα Μεσσήνη). ΟΔιόδωρος ο Σικελιώτης τοποθετεί την ίδρυση της πόλης 240 χρόνια πριν την καταστροφή της από τουςΚαρχηδόνιους κάτι που σημαίνει πως ιδρύθηκε το 648π.Χ. Στους πρώτους αποίκους προστέθηκε στην συνέχεια και ένας αριθμός εξόριστων Συρακούσιων, γι’ αυτό τον λόγο η Χαλκιδική διάλεκτος που μιλιόταν στην Ιμέρα είχε και Δωρικά στοιχεία.

Για την πρώτη περίοδο της πόλης λίγα είναι γνωστά σήμερα. Από μία αναφορά του Αριστοτέλη φαίνεται πως η πόλη βρέθηκε κάτω από την κυριαρχία του τυράννου του Ακράγαντα, Φάλαρη. Στην συνέχεια ακολούθησε ένα σύντομο διάστημα στο οποίο βρέθηκε κάτω από την κυριαρχία του τυράννου της Ζάγκλης Σκύθη και ακολούθησε η άνοδος στην εξουσία του τυράννου Τήριλλου. Ο Τήριλλος για να διατηρηθεί στην εξουσία συμμάχησε με τον Καρχηδόνιο στρατηγό Αμίλκα του Άννωνος. Όταν εκδιώχθηκε από τον τύραννο του Ακράγαντα Θήρωνα ο Αμίλκας εκστράτευσε στην Σικελία για να τον βοηθήσει.