Γιατροί Έλληνες - Δωδεκανησιακή Ένωση Επιστημόνων Πανεπιστημίων Ιταλίας

 
 

Free Hit Counter


Επισκέψεις

 
 
   
     
     
     

Newsletter

Γιατροί Έλληνες

ΑΡΧΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ » Γιατροί Έλληνες

Πεδάνιος Διοσκουρίδης

Ο Πεδάνιος Διοσκουρίδης (40 - 90 μ.Χ.) ήταν σημαντικός γιατρός, φαρμακολόγος και βοτανολόγος από την Ανάζαρβοτης Κιλικίας, γνωστός για το πεντάτομο έργο του «Περί ύλης ιατρικής», με τη μεγαλύτερη επιρροή στη φαρμακολογία μέχρι το 1600 μ.Χ.. Υπάρχουν πολλά αντίγραφα του έργου του, ακόμη και του 5ου αιώνα. Θεωρείται ο μεγαλύτερος φαρμακολόγος της αρχαιότητας, η επιστημονική προσφορά του οποίου θεωρείται εφαμιλλη με εκείνη του Θεοφράστουστη βοτανική  Τα χειρόγραφα με την πραγματεία του Διοσκουρίδη, ιδιαίτερα τα παλαιότερα, όπως ο κώδικας της μονήςΜεγίστης Λαύρας του Αγίου όρους, της Κωνσταντινούπουλης που βρίσκεται στη βιβλιοθήκη της Βιέννης, της Νάπολης και του Μίτσιγκαν παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σε μικρογραφία του 15ου αιώνα αναπαρίσταται η Σοφία να δείχνει ένα φυτό και ένα ζωγράφο να τον απεικονίζει που γράφει.

Βίος

Γεννήθηκε περίπου το 40 μ.Χ στην πόλη Ανάζαρβο Κιλικίας (σημ. βόρεια Τουρκία) και λίγες πληροφορίες παραδίδονται σχετικά με τα νεανικά του χρόνια. Ο Διοσκουρίδης είχε ιδιαίτερη κλίση στη μελέτη των φυτών και των βοτἀνων από νεαρή ηλικία. Μετά το τέλος των ιατρικών σπουδών του στην Ταρσό κοντά στο Άρειο της Ασκληπιειάδας Σχολήςεπιδόθηκε στη έρευνα των φαρμακολογικών ιδιοτήτων πολλών φυτών, ακολουθώντας το ρωμαϊκό στρατό σε διάφορες μεσογειακές χώρες υπηρετώντας ως γιατρός και έχοντας την ευθύνη περίθαλψης των τραυματιών.

Το όνομά του Πεδάνιος το απέκτησε όταν υιοθετήθηκε από Ρωμαίο της οικογένειας των Πεδανίων για να αποκτήσει δικαιώματα Ρωμαίου πολίτη. Ονομάσθηκε πεδάνιος περισσότερο για να διακρίνεται από τον ποιητή Διοσκουρίδη, αλλά και τον ιστορικό Διοσκουρίδη.

Γνώριζε τις ιδιότητες του μανδραγόρα, τη θεραπευτική αξία και τη χρησιμότητά του για την προνάρκωση και τη νάρκωση . Είχε, επίσης, παρατηρήσει και περιγράψει το φαινόμενο της αλλεργικής καταπληξίας από τη λήψη φαρμακευτικών ουσιών.

Ο Διοσκουρίδης κατέγραψε περισσότερες από 1.000 φαρμακευτικές ουσίες, η πλειοψηφία των οποίων προερχόταν από φυτά. Περιέγραψε επίσης ουσίες που σήμερα είναι γνωστές ως αντισηπτικά, αντιφλεγμονώδη ή αντισυλληπτικά. Αντίγραφα του πολύτομου έργου του «Περί ύλης ιατρικής» βρίσκονταν σε διαρκή κυκλοφορία και χρησιμοποιούνταν στην πράξη από την περίοδο της ακμής της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η πρώτη λατινική έκδοσή του χρονολογείται το 1478, λίγες δεκαετίες μετά την ανακάλυψη της τυπογραφίας. Η επίδραση του έργου του εκτείνεται χρονικά τουλάχιστον μέχρι την περίοδο της Αναγέννησης και εν γένει εκτιμάται πω οι μέθοδοι παρατήρησης του Διοσκουρίδη πρόσφεραν ισχυρές βάσεις για την εξέλιξη της φαρμακολογικής επιστήμης. Πέρα από την αξία του ως ιατρικό εγχειρίδιο, μεγάλης αξίας θεωρείται ο πλούτος των πληροφοριών που δίνει για τα φυτά και βότανα της νοτιοανατολικής Ευρώπης. 

Άλλα έργα

  • Περί δηλητηριάσεως - De Venero
  • Περί ιοβόλων- De Venetaris Anibalibus
  • Περί παιωνίας και όσα πoιείν δύναται, Fragmenta 11.2.164 - 11.2.167, Berlin Pyr. 1914 
Εμφάνιση ανά:||
  •  

    Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης

    Παρόλο που έγραψε κυρίως για ιατρικά θέματα υπάρχουν κάποιες υποδείξεις ότι δεν ήταν γιατρός αλλά ένας φιλόσοφος της επιστήμης...

    5ος π.Χ αιώνας
  •  

    Ηρόδοτος (ιατρός)

    Σημαντικά επίσης έργα του ήταν ο "Ιατρός", το "Περί βοηθημάτων", το οποίο και υποδιαιρείται σε "Περί κενουμένων βοηθημάτων"

    1ο αιώνα (μ.Χ.
  •  

    Ηρόδοτος ο Ταρσεύς

    Ο Ηρόδοτος ο επιλεγόμενος Ταρσεύς ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και ιατρός από την Ταρσό, τον οποίο αναφέρει ο Διογένης ο Λαέρτιος 

    2ο αιώνα (μ.Χ.
  •  

    Ιωνικός ο Λυδός

    Ο Ιωνικός καταγόταν από τις Σάρδεις της Λυδίας εξ ου και η προσωνυμία του, ήταν γιος επίσης διαπρεπούς ιατρού που το όνομά του δεν διασώθηκε.

    4ο αιώνα (μ.Χ.)
  •  

    Μητρόδωρος ο Χίος

    Ο Μητρόδωρος ο Χίος ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος, ιατρός και μαθηματικός που έζησε στο τέλος του 5ου αιώνα π.Χ.

    έζησε στο τέλος του 5ου αιώνα π.Χ. με αρχές του 4ου αιώνα π.Χ..
  •  

    Σέξτος ο Εμπειρικός

    Ονομάστηκε Εμπειρικός γιατί ακολουθούσε την εμπειρική (αντίθετη προς τη δογματική ή θεωρητική) ιατρική σχολή,

    β΄μισό 2ου - αρχές 3ου αι.μ. Χ.