Ιατρική στην Ελλάδα - Δωδεκανησιακή Ένωση Επιστημόνων Πανεπιστημίων Ιταλίας

 
 

Free Hit Counter


Επισκέψεις

 
 
   
     
     
     

Newsletter

Ιατρική στην Ελλάδα

ΑΡΧΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ » Ιατρική στην Ελλάδα

Η Φήμη του Ιπποκράτη

Ο Ιπποκράτης υπήρξε ο σημαντικότερος εκπρόσωπος όχι μόνο της ιατρικής σχολής της Κω αλλά και της ιατρικής γενικότερα κατά την αρχαιότητα. Είχε γίνει πρόσωπο μυθικό από την αρχαιότητα. Ήδη από την πρώτη φάση της σταδιοδρομίας του στην Κω είχε αποκτήσει μεγάλη φήμη. Οι βιογράφοι αναφέρουν ότι καλέστηκε από τους κατοίκους των Αβδήρων προκειμένου να θεραπεύσει τον Δημόκριτο γιατί πίστευαν ότι είχε τρελαθεί. Γιατρός όσο ζούσε, πήρε τη μορφή ενός ήρωα- θεραπευτή μετά θάνατον. Ο λαός της Κω την ημέρα της γέννησής του τον λάτρευε με θυσίες κάθε χρόνο.

Αυτή η τελετή πρέπει να υπήρχε τον 1ο αι π. Χ οπότε και κυκλοφορούσαν νομίσματα που απεικόνιζαν τη μορφή του. Λέγεται επίσης ότι οι Αθηναίοι του έστησαν άγαλμα και τον ανακήρυξαν σωτήρα της πόλης, επειδή έσωσε την πόλη από λοιμό. Του αποδόθηκε ο χρυσός στέφανος, ενώ μυήθηκε και στα Ελευσίνια μυστήρια. (J. Jouanna, 1998). Πληροφορίες που δίνονται τόσο στον Πλάτωνα όσο και στον Αριστοτέλη δείχνουν ότι κι όσο ζούσε ο Ιπποκράτης είχε τη φήμη μεγάλου γιατρού και όχι μόνο στα όρια της ιδιαίτερης πατρίδας του. Οι μεταγενέστεροί του μεγάλοι ιατροί ή φιλόσοφοι (Πλάτων, Αριστοτέλης, Γαληνός, Πλίνιος κ.ά.) τον αναφέρουν ως «μέγα» ή ως «θείον».

Ο Ιπποκράτης έζησε στην Ελλάδα κατά το χρυσό αιώνα του Περικλή. Ένας αιώνας έντονου διανοητικού προβληματισμού που ανέδειξε μεγάλους άνδρες, όπως ήταν ο Σοφοκλής, ο Σωκράτης και ο Θουκυδίδης. Τον 5ο αι. λοιπόν, γεννήθηκε ο ορθολογισμός αλλά και ο ουμανισμός, με την προϋπόθεση να δώσουμε στον όρο αυτό την ευρεία έννοια της «σκέψης του ανθρώπου για τον εαυτό του».

Ο Ιπποκράτης ίδρυσε τη σχολή του την εποχή που σε όλη τη χώρα άκμαζαν τα Ασκληπιεία στα οποία κύρια θεραπεία αποτελούσε ο εξαγνισμός του σώματος και της ψυχής, εφόσον η ασθένεια θεωρούνταν θεόσταλτη. Ήταν αυτός που έφερε την επανάσταση διδάσκοντας την ορθολογική σκέψη στην αντιμετώπιση των ασθενειών. Τα αίτια είναι λογικά και απαιτούν λογικά θεραπευτικά μέσα υποστήριζε, δεν υπάρχει το στοιχείο της θεϊκής παρέμβασης. Αποθεοποίησε την ιατρική και τη διαχώρισε από τη φιλοσοφία.

Ήρθε για πρώτη φορά ανατριχιαστικά κοντά στον άνθρωπο. Καταρρέουν τα πάντα, φιλοσοφικές θεωρίες και ιδέες. (www.pneuma.gr). Ήταν ο πρώτος που ταξινόμησε συστηματικά την ιατρική και επιχείρησε μια μεθοδευμένη θεραπεία των νοσημάτων. Έκανε προσιτές τις ιατρικές γνώσεις και σε μαθητές πέραν της οικογένειας των Ασκληπιαδών, κάτι καινοτόμο για την εποχή του αφού τότε επικρατούσε η παράδοση που ήθελε τη μετάδοσή της μόνο μέσα στους κόλπους της οικογένειας των Ασκληπιαδών, από πατέρα σε γιο (J. Jouanna, 1998). Ήταν ο δημιουργός του περίφημου Όρκου της Ιατρικής, ένα εξαιρετικό κείμενο το οποίο εισάγει και τις δεοντολογικές- ηθικές αρχές της ιατρικής και εκφωνείται και σήμερα από τους μελλοντικούς γιατρούς.

Με τη νέα αυτή προοπτική της ιατρικής που εισήχθη από τον Ιπποκράτη η δεισιδαιμονία υποχωρεί με αργό βηματισμό. Οι μάγοι- θεραπευτές, που μέχρι τότε είχαν την τιμητική τους, θα γίνουν οι πιο σκληροί πολέμιοι του Ιπποκράτη. Παρά τις συκοφαντίες που κατά καιρούς διατυπώθηκαν προς το πρόσωπό του, δεν κατάφεραν να μειώσουν τη φήμη του ως μεγάλου γιατρού. Οι θεωρίες του είναι τόσο ακριβείς ώστε ακόμη και σήμερα ορισμένες από τις ιατρικές μεθόδους που προτείνει χρησιμοποιούνται ακόμα.

Αυτός, λοιπόν, είναι ο πατέρας της ιατρικής. Μετά από αυτόν ακολουθούν οι ιατροί της Αλεξανδρείας. Εκεί στα τέλη του 4ου αι. π.Χ μεταφέρεται η εστία της ιατρικής επιστήμης. Διαχωρίζονται οι ιατρικές ειδικότητες και η νέα ιατρική γενιά, βασιζόμενη στις θεωρίες του παρελθόντος, χτίζει νέα θεωρητικά οικοδομήματα στα θεμέλια των παλιών.