Η φαρμακευτική ονομασία του φυτού είναι Alchemilla vulgaris (Αλχεμίλλα η κοινή) και ανήκει στην οικογένεια των ροδιδών.

Είναι ποώδες φυτό, αυτοφυές σε ορεινές περιοχές του τόπου μας σε υγρά μέρη ή δάση.

Έχει ρίζα κοντή και παχιά, πολυετή από την οποία φυτρώνει λεπτός όρθιος βλαστός. Τα άνθη είναι μικρά, κιτρινοπράσινα και εμφανίζονται από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο και αργότερα.

Τα μέρη του φυτού που χρησιμοποιούνται για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες είναι τα φύλλα και τα ανθοφόρα βλαστάρια.

Είναι ένα πολύτιμο βότανο για γυναικολογικά προβλήματα, ειδικότερα για τη βαριά αιμορραγία κατά την εμμηνορρυσία, για τον κνησμό στον κόλπο και την μείωση του πόνου που συνδέεται με αυτά τα προβλήματα.

Διευκολύνει τις μεταβολές που συνοδεύουν την εμμηνόπαυση και ως εμμηναγωγό διεγείρει την έμμηνη ροή.

Η αλχεμίλλα περιέχει τανίνη, σαλικυλικό οξύ και αιθέριο έλαιο.

Είναι φυτό στυπτικό, διουρητικό, καρδιοτονωτικό, αντιδιαρροϊκό, επουλωτικό σε πληγές, τραύματα, έλκη και επιμολύνσεις, αντιαναιμικό και τονωτικό των μυών.

Εξ αιτίας της στυπτικότητάς της υπήρξε ένα από τα δημοφιλέστερα βότανα για πληγές στο πεδίο της μάχης τον 15ο και 16ο αιώνα. Η στυπτική της δράση βέβαια το κάνει χρήσιμο στη θεραπεία της διάρροιας και είναι καλό για πλύσεις του στόματος, για εκδορές και έλκη και για γαργάρες σε περίπτωση λαρυγγίτιδας.

Η παρασκευή του βοτάνου γίνεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε σε 2 κουταλιές τσαγιού ξηρό βότανο ένα φλιτζάνι βραστό νερό, το σκεπάζουμε και το αφήνουμε 10-15 λεπτά. Το ρόφημα αυτό πρέπει να πίνεται 3 φορές την ημέρα.

Για τη διάρροια και για πλύσεις του στόματος ή για λοσιόν, χρειάζεται μεγαλύτερη δόση, για αυτό βράζουμε το βότανο για λίγα λεπτά έτσι ώστε να εξαχθεί όλη η τανίνη που περιέχει.

Προφυλάξεις: Η αλχημίλλη θεωρείται ασφαλές βότανο για κατανάλωση. Δεν έχει καταγεγραμένες παρενέργειες και αλληλεπιδράσεις με φάρμακα. Δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία διαθέσιμα για τη χρήση του βοτάνου στην εγκυμοσύνη η το θηλασμό. Να τηρείται η σωστή δοσολογία.