Γεώργιος Γαλάβαρης

Ο Γεώργιος Γαλάβαρης (1926-2003) ήταν Έλληνας αρχαιολόγος Βυζαντινής αρχαιολογίας και πανεπιστημιακός.

Βίος

Ο Γεώργιος Γαλάβαρης γεννήθηκε το 1926 στον Πειραιά. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 1951. Με υποτροφία Fulbright συνέχισε σπουδές στην Αρχαιολογία και στην Ιστορία της τέχνης στο Πρίνστον των ΗΠΑ. (1954-1955). Το 1958 αναγορεύθηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας στο ίδιο ίδρυμα. Σπούδασε νομισματική ως υπότροφος της Αμερικανικής Νομισματικής Εταιρείας κοντά στον καθηγητή Andreas Alfoldi. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής, μουσικής, σύχρονης αγγλικής και γερμανικής φιλολογίας. Το 1959 ξεκινά την ακαδημαϊκή του καριέρα στο πανεπιστήμιο Mc Gill του Μόντρεαλ και το 1965 αναγορεύθηκε καθηγητής στην έδρα Ιστορία της Τέχνης. Διευθυντής των μεταπτυχιακών σπουδών ήταν τα χρονικά διαστήματα 1971-1977, 1978-1983, 1985-1993. Το 1995 εξελέγη ομότιμος καθηγητής στο ίδιο ίδρυμα.

Δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Winsconsin, Madison, (1967) και στο τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης κατά τα χειμερινά εξάμηνα 1987, 1996, 1997. Υπήρξε ο ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της Καναδικής Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών, αντιπρόεδρος και πρόεδρος της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας.

Διακρίσεις

Για το διδακτικό του έργο τιμήθηκε από τη Σχολή Γραμμάτων και Τεχνών του Πανεπιστημίου Mc Gill ω διακεκριμένος πανεπιστημιακός δάσκαλος με το βραβείο N. Noel Fieldhouse.

Το 1985 εξελέγη τακτικό μέλος της Εθνικής Ακαδημίας του Καναδά, το 1992 αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Υπήρξε μέλος της Μεσαιωνικής Ακαδημίας της Αμερικής, της Καναδικής Εταιρείας Ιστορικών της τέχνης, της Διεθνούς Εταιρείας Νουβιακών Σπουδών, της Αμερικανικής Νομισματικής Εταιρείας. Το όνομά του έχει συμπεριληφθεί στα βιογραφικά λεξικά American Scholars, International Who is Who in Education.

Αποτίμηση του έργου του

Με τη διδασκαλία του στο έδρα του πανεπιστημίου αυτού εγκαινιάζεται για πρώτη φορά η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής και της βυζαντινής τέχνης (με έμφαση στη σύνδεση τέχνης και θεολογίας), αφού μέχρι τότε διδασκόταν η τέχνη από την εποχή Μπαρόκ και μετά.

Σημαντική είναι η συμβολή του στη μελέτη των εικονογραφημένων βυζαντινών χειρογράφων φέρνοντας στο φως νέο υλικό και αναδεικνύοντας την επίδραση της βυζαντινής θείας λειτουργίας στην εικονογράφηση των χειρογράφων. «Η Λειτουργία, τόνιζε, υλοποιείται από τις τέχνες, επιδρά στη διαμόρφωση των μορφών, ακολουθεί τον πιστό […] πέρα από το ναό, στην καθημερινή ζωή[…]»

Το πόνημά του The Monastery of Saint Catherin at Mount Sinai . The Illuminated Greek Manscripts I from thw Ninth to the Twelfth century (1990) τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών.

Πηγές

• Ε. Ν.Τσιγαρίδας, «Γεώργιος Γαλάβαρης. Το επιστημονικό έργο και η προσωπικότητά του», Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας (περίοδος Δ’) τομ. 26 (2005), σελ.9-13
• Δημήτριος Τριανταφυλλόπουλος, «Εργογραφία Γεώργιου Γαλάβαρη», Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας (περίοδος Δ’) τομ. 26 (2005), σελ.14-21
• Σωτήριος Καδάς, «Νεκρολογία Γεώργιος Γαλάβαρης (1926-2003), Βυζαντινά, τομ.23 (2002-2003), σελ.515-520