Ύπατο μέλημα

ΥΠΑΤΟ ΜΕΛΗΜΑ Η ΟΜΟΨΥΧΙΑ,  Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΚΑΙ

                                            ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ

                   « Καί επέπεσε πολλά καί χαλεπά τοίς Έλλησι…»

                     «Και βρήκαν τούς Έλληνες  πολλά και δύσκολα κακά»

                                                                                                 (Θουκυδίδης. Βιβ.Γ. 82)

    Παράλληλοι βίοι επαληθεύουν το προμήνυμα  τών εκλογών τής… 25-1-2015;

   Μετά το τέλος τού Πελοποννησιακού πολέμου που κράτησε 27 χρόνια, ( 431- 404 π.Χ.), τα αποτελέσματα που προέκυψαν ήταν αντίθετα από εκείνα που περίμενε  ο κόσμος της Ελλάδας.  Γιατί, όπως είχαν αντιπαραταχθεί, επί τόσα χρόνια,  οι Έλληνες   στις  πολεμικές και κομματικές τους αναμετρήσεις, κανένας  δεν αμφέβαλλε  ότι μετά  το αποτέλεσμα ο νικητής θα γινόταν εξουσία, κυβέρνηση, και οι άλλοι αντιπολίτευση.

  Όμως, η τύχη τα ’φερε έτσι, ώστε όλες οι παρατάξεις των κομμάτων να πανηγυρίζουν, σαν να είχαν νικήσει, δίχως οι άλλοι να εμποδίζουν τους πανηγυρισμούς τους.

  Και, ενώ όλοι ισχυρίζονταν ότι είχαν νικήσει,  κανένα, όμως,  κόμμα δεν βγήκε ενισχυμένο για την εξουσία! Τίποτα δεν άλλαξε, από  την  πρώτη  εικόνα που υπήρχε  πριν από τις εκλογές. Η πολιτική κατάσταση δεν είχε… ξεκαθαρίσει... «

                                   Κι ο Ξενοφώντας συνεχίζει:

 «Ακρισία δε και ταραχή έτι πλείων μετά την…μάχην εγένετο  ή το πρόσθεν εν τη Ελλάδι» που σημαίνει:

   «Η έλλειψη,  όμως, μιας  νηφάλιας αντιμετώπισης και  η σύγχυση που ακολούθησε μετά τις εκλογές, ανάμεσα σ’ όλους τους Έλληνες, έγινε , ακόμα, χειρότερη, από ό,τι ήταν!»

                                                       ****

 Με αυτά τα λόγια ο Ξενοφώντας κλείνει και  σταματά, εδώ, το (404 π.Χ.), το μεγάλο κεφάλαιο τού εμφύλιου Πελοποννησιακού πολέμου, που τάραξε την Ελλάδα. Ο  Θουκυδίδης πού έγραψε όλη την ιστορία του, το ( 431π.Χ), γράφει: «Ο πόλεμος αυτός ήταν ο πιο αξιομνημόνευτος και ο πιο μεγάλος από όλους τους προηγούμενους. γιατί συγκρούστηκαν όλοι οι Έλληνες!»

Μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο,  έρχονται οι χρόνοι τού Μεγάλου Αλεξάνδρου και, το 168 π. Χ,  μετά την μάχη της Πύδνας, Αμφίπολης, Ποτίδαιας κ.λπ. έρχεται η περίοδος τής Ρωμαϊκής κατάκτησης τής Ελλάδας.

 Δηλαδή, από το 168 π. Χ μέχρι το 1821 μ. Χ , 2000, δηλαδή, χρόνια  είχαμε χάσει την ελευθερία μας. Όμως  μάς έσωσε η γλωσσική μας κληρονομιά, το προγονικό κλέος και η θρησκεία μας. Ακριβώς, όσα σήμερα πετάξαμε στα… σκουπίδια.

Το τί ακολούθησε, ύστερα, για την όλη  τύχη τής πατρίδας μας,  αυτό το γνωρίζουν, μόνο, οι ιστορικοί και οι… πολιτικοί μας. Αυτοί, βέβαια, είναι οι μόνοι, που ξέρουν ιστορία  και…μας κυβερνούν και μας  διοικούν. 

 Σήμερα, εμείς, απλά, ευχόμαστε να βρεθεί   ο  πολιτικός εκείνος άνδρας που,  στην  υπέρβαση μιας ηθικής του ευθύνης, τόλμης και θυσίας του,  και με συνεργάτες μιας ταυτόσημης εθνικής,  αντίληψης, ομοψυχίας  και πατριωτισμού, να  βγάλει  την χώρα από τον λαβύρινθο των δυσκολιών μας.

Ευχόμαστε, ακόμα, στην τυχόν αυτοδυναμία τού οιουδήποτε  κόμματος, την εθνική συμφιλίωση, την λειτουργία των νόμων και την ηθική  αναδιαπαιδαγώγηση τής χώρας με τις ιστορικές μας αξίες.

      Οι οιωνοί, σήμερα, προ των πυλών της πατρίδας μας, φαντάζουν  ζοφεροί, προβληματικοί, ανεξιχνίαστοι!

                                                                                     Π. Α.  Χαμουζάς

                                                                                     Ρόδος,  20- 1-2015