Δημήτριος Ευαγγελίδης

Ο Δημήτριος Ευαγγελίδης (1886 ή 1888 - 22 Νοεμβρίου 1959) ήταν Έλληνας καθηγητής πανεπιστημίου, αρχαιολόγος, αισθητικός και κριτικός τέχνης.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Πλεσίβιτσα (νυν Πλαίσιο) της Θεσπρωτίας όπου και διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα. Αργότερα μετέβη στη Φιλιππούπολη συνεχίζοντας τη βασική του εκπαίδευση στο Ελληνικό Γυμνάσιο της βουλγαρικής πόλης και έπειτα σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Αρχαιολογική σταδιοδρομία

Μετά την αποφοίτησή του προσλήφθηκε το 1908 στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, εργαζόμενος αρχικά ως επιμελητής και έπειτα ως έφορος αρχαιοτήτων σε αρχαιολογικούς χώρους της Πελοποννήσου (Μυκήνες, Επίδαυρος και Σπάρτη). Μετά τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων στάλθηκε από το Υπουργείο Παιδείας στην Ήπειρο όπου έκανε καταγραφή και μελέτη των αρχαιολογικών και μεσαιωνικών μνημείων της ευρύτερης περιοχής ενώ το διάστημα 1915-1929 κατείχε τη θέση του έφορου αρχαιοτήτων των νησιών του Αιγαίου, με έδρα τη Λέσβο. Ενδιάμεσα μετέβη στην Ευρώπη όπου μετεκπαιδεύτηκε στα πανεπιστήμια του Μονάχου, τουΒερολίνου και του Παρισιού και παράλληλα μελέτησε τους καλλιτεχνικούς θησαυρούς της Ιταλίας. Ως αρχαιολόγος διεύθυνε επί σειρά ετών αρχαιολογικές ανασκαφές στην Δωδώνη, στην Παραμυθιά, στη Λέσβο, στη Χίο κ.α.

Πανεπιστημιακή πορεία

Το 1929 εκλέχτηκε έκτακτος καθηγητής της Ιστορίας της αρχαίας τέχνης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, εκφωνώντας παράλληλα στο πανεπιστήμιο τον εναρκτήριο λόγο της Πρωτοχρονιάς του 1930. Στο ίδιο πανεπιστήμιο έγινε αργότερα τακτικός της Ιστορίας της βυζαντινής τέχνης και καθηγητής αρχαιολογίας. Το 1941 λόγω προβλημάτων υγείας αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τη θέση του και να εγκατασταθεί στην Αθήνα όπου διετέλεσε ιστορικός Τέχνης στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο μέχρι το 1958, έτος κατά το οποίο συνταξιοδοτήθηκε. Απεβίωσε στις 22 Νοεμβρίου του 1959 στην Αθήνα.

Άλλες δραστηριότητες

Με την εγκατάστασή του στην Αθήνα ανέλαβε τη διεύθυνση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών και αργότερα της Εθνικής Πινακοθήκης της Ελλάδας από τις 26 Αυγούστου 1945 μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου του 1947. Υπήρξε επίσης πρόεδρος του Διεθνούς Συνδέσμου Κριτικών της Τέχνης και με αυτή την ιδιότητα εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διάφορα συνέδρια.

Εργογραφία

Ο Ευαγγελίδης υπήρξε συγγραφέας βιβλίων ιστορικού, αρχαιολογικού και καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται «Η Βόρειος Ήπειρος» (Αθήνα, 1919), «Εισαγωγή στην ιστορία της τέχνης» (1931), «Οι αρχαίοι κάτοικοι της Ηπείρου και άλλα μελετήματα» (Ιωάννινα, 1962), «Η Ελληνική τέχνη» (Αθήνα, 1969) κ.ά. Επίσης δημοσίευσε εκτενείς επιστημονικές μελέτες σε περιοδικά και εφημερίδες όπως ο Νέος Ελληνομνήμων, τα Ηπειρωτικά Χρονικά, ηΑρχαιολογική Εφημερίς, το Αρχαιολογικόν Δελτίον, το Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας κλπ. Κατά τα φοιτητικά του χρόνια, ο Ευαγγελίδης έγραψε υπό το φιλολογικό ψευδώνυμο Μήτσης Καλαμάς ποιήματα και διηγήματα που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά όπως ο Νουμάς και το Ηγησώ.

Πηγές

• Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, επιμ. (χ.χ.) Δελτίο της Αρχαιολογικής Εταιρείας, 1960.