Φιλίππο Καλεντάριο

Ο Φιλίππο Καλεντάριο (ιταλικά: Filippo Calendario, θαν. 1355) ήταν Ιταλός καλλιτέχνης του 14^ου αιώνα, μια εξέχουσα μορφή της Βενετσιάνικης γοτθικής γλυπτικής και αρχιτεκτονικής με σημαντική επιρροή. Μόνο ένα έργο μπορεί να αποδοθεί σε αυτόν με βεβαιότητα και δεν είναι άλλο από ένα τμήμα του Ανακτόρου του Δόγη της Δημοκρατίας της Βενετίας. Όντας αξιοσέβαστος σύμβουλος σε πολιτικά ζητήματα και συμμέτοχος σε πολλές κατασκευές δημόσιων κτιρίων, το όνομα του καλλιτέχνη αναμείχθηκε στην προσπάθεια του Μαρίνο Φαλιέρο, του 55^ου Δόγη της Βενετίας, να καταλάβει την απόλυτη εξουσία με αποτέλεσμα να καταδικαστεί σε θάνατο το 1355 από τις βενετσιάνικες αρχές.

 Βιογραφικά στοιχεία

Γεννημένος κάποια στιγμή πριν το 1315 στο Μουράνο, ο Καλεντάριο ίσως ξεκίνησε την καριέρα του ως ναυπηγός.Σύμφωνα με αρχεία της εποχής ήταν επίσης ιδιοκτήτης ελαφρών σκαφών που μετέφεραν πέτρες για οικοδομικές εργασίες.

Σύμφωνα με τα σωζώμενα αρχεία της εποχής, διορίστηκε αρχιτέκτων στη διεξαγωγή εργασιών για το Ανάκτορο του Δόγη της Βενετίας, κάπου στα μέσα της επαγγελματικής του ζωής. Το Ανάκτορο ήταν για πολλούς αιώνες η έδρα της Κυβέρνησης της Γαληνοτάτης, καθώς και έδρα των δικαστικών και διοικητικών αρχών. Τα πρώτα κτίσματα άρχισαν να κατασκευάζονται τον 9^ο αιώνα, ωστόσο σε πάμπολλες περιστάσεις έγιναν αναπαλαιώσεις και προσθήκες. Γύρω στο 1340 ξεκίνησαν εκτενείς εργασίες στην Αίθουσα του Μεγάλου Συμβουλίου (Sala del Maggior Consiglio) και συνεχίστηκαν μέχρι το 1420 περίπου.

Το αρχιτεκτονικό ύφος του Ανακτόρου του Δόγη είναι μοναδικό. Συνδυάζει τη γοτθική αρχιτεκτονική του Βορρά με τα ιδιαίτερα βενετσιάνικα γοτθικά γνωρίσματα. Οι υψηλές αψίδες, τα καμπαναριά και οι πύργοι της βόρειας γοτθικής αρχιτεκτονικής ήταν επιρρεπείς σε καθιζήσεις, έτσι οι Βενετοί επέλεξαν να χτίσουν χαμηλές και μεγάλου πάχους δομές, αλλά ενσωματώνοντας παρ' όλα αυτά πολλά τυπικά χαρακτηριστικά και συχνά υπερβολικά στη σύλληψη γοτθικά στοιχεία.

Τον Ιανουάριο του 1355 ο Καλεντάριο αιφνιδιάστηκε και συνελήφθη με την κατηγορία της συμμετοχής σε συνωμοσία, με στόχο την αύξηση της ισχύος του νεοεκλεγέντα (1354) Δόγη της Βενετίας, Μαρίνο Φαλιέρο. Καταδικάστηκε σε θάνατο και το μοναδικό κτίριο για το οποίο εργάστηκε με βεβαιότητα, το Ανάκτορο του Δόγη, ορίστηκε κατά τραγική ειρωνεία ως τόπος της εκτέλεσής του δι' απαγχονισμού. Καθώς όλες οι αναφορές στη ζωή και το έργο των ατόμων που καταδικάστηκαν για προδοσία διαγράφονταν επιμελώς από την ιστορία, ελάχιστες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του Καλεντάριο διασώζονται μέχρι τις ημέρες μας.