Γιατροί Έλληνες

Δημοσθένης ο Φιλαλήθης

Ο Δημοσθένης ο Φιλαλήθης ήταν αρχαίος Έλληνας ιατρός του 1ου αιώνα μ.Χ.. Ήταν μαθητής του Αλέξανδρου Φιλαλήθη και σύγχρονος του Αριστόξενου στην ιατρική σχολή του Ηρόφιλου στην Λαοδίκεια της Φρυγίας. Διαδέχτηκε τον Αλέξανδρο ως ο επικεφαλής της σχολής[2] και αποτελεί τον τελευταίο γνωστό εκπρόσωπο της.  Ήταν διάσημος για τις ικανότητες του ως οφθαλμολόγος,και το σύγγραμα με του με τον τίτλο Ὀφθαλμικός ήταν το έργο αναφοράς σχετικά με οφθαλμολογικά ζητήματα κατά την αρχαιότητα. Φαίνεται πως διασώζονταν ολόκληρο έως και την εποχή του Μεσαίωνα, ωστόσο το μόνο που απομένει στη σημερινή εποχή είναι μερικά αποσπάσματα που έχουν διατηρηθεί μέσω των γραπτών των Αέτιου του Αμιδηνού, Παύλου του Αιγινήτη, Ρούφου του Εφέσιου, και άλλων συγγραφέων που έζησαν αργότερα. Έγραψε επίσης και ένα έργο σχετικά με τους παλμούς στο οποίο γίνεται αναφορά από τον Γαληνό.

Διοκλής ο Καρύστιος

Ο Διοκλής ο Καρύστιος (375 – 295 π.Χ.), ήταν αρχαίος Έλληνας ιατρός από την Κάρυστο της Εύβοιας και υπήρξε ένας από τους διασημότερους ιατρούς της αρχαιότητας . Γεννήθηκε το 375 π.Χ., λίγο πριν τον θάνατο του Ιπποκράτη το 370 π.Χ., σε σχέση με τον οποίο ο Διοκλής χαρακτηρίζεται ως ο αμέσως γηραιότερος και διασημότερος κατά τα γραπτά του Πλίνιου του Πρεσβύτερου. Ασχολήθηκε επίσης με την βοτανολογία, μετεωρολογία, και είναι πιθανό πως είναι ο πρώτος που έκανε την χρήση του όρου ανατομία. 

Βιογραφικό 

Έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα, και είναι πιθανό να σπούδασε στο Λύκειο υπό τον Αριστοτέλη, αν και κάτι τέτοιο έχει αμφισβητηθεί σε νεώτερες μελέτες. Η ιατρική πραγματεία που έγραψε στην Αττική διάλεκτο πιθανώς να ήταν η πρώτη στη διάλεκτο αυτή, σε αντίθεση με την καθιερωμένη Ιωνική για τις ιατρικές μελέτες. Στο έργο του επικεντρώθηκε κυρίως στην πρακτική ιατρική, ιδιαίτερα σε ότι αφορά την δίαιτα και την διατροφή, και επίσης έγραψε την πρώτη οργανωμένη μελέτη σχετικά με την ανατομία των ζώων. Τα συγράμματα του όπως το Ριζοτομικόν σχετικά με τα βότανα και τις θεραπευτικές τους ιδιότητες αποτέλεσαν το κύριο σύγραμμα φαρμακευτικής για σχεδόν τέσσερις αιώνες, όταν το έργο του Διοσκουρίδη το αντικατέστησε. Σώζεται επίσης και η αρχαιοελληνική ονομασία για το καρότοτο οποίο το ονομάζει ως σταφυλίνον, καθώς και περιγραφές για τις θεραπευτικές ιδιότητες της ζειάς.

Σύμφωνα με τον Γαληνό, ο Διοκλής ήταν ο πρώτος που συνέταξε μελέτη σχετικά με την ανατομία, και έκανε χρήση του όρου ανατομία για να περιγράψει την δραστηριότητα αυτή. Ανήκε πιθανώς στην ιατρική σχολή των Δογματικών, και έγραψε αρκετά ιατρικά έργα, από τα οποία διασώζονται 20 τίτλοι και 234 αποσπάσματα από τα κείμενα, τα οποία έχουν διασωθεί στα αρχαία ελληνικά, λατινικά, και αραβικά, και διατηρήθηκαν από τους Γαληνό, Καέλιο Αυρηλιανό (Caelius Aurelianus) ο οποίος υπήρξε ιδιαίτερα κριτικός προς τον Διοκλή, Ορειβάσιο, Αθήναιο, και άλλους αρχαίους συγγραφείς.

Διασώζεται ένα γράμμα με το όνομα του το οποίο απευθύνεται σε κάποιον βασιλιά Αντίγονο, και έχει τον τίτλο Ἐπιστολὴ Προφυλακτική, η οποία διασώθηκε μέσω του Παύλου του Αιγινίτη στο τέλος του πρώτου βιβλίου του δικού ιατρικού συγγράματος, και το οποίο αν είναι αυθεντικό πιθανός απευθύνεται στον Αντίγονο Β´ Γονατά, βασιλιά της Μακεδονίας ο οποίος πέθανε το 239 π.Χ. στην ηλικία των 80 ετών έχοντας βασιλέψει για 44 έτη. Το γράμμα έχει παρόμοια θεματολογία με πολλά άλλα γράμματα που αποδίδονται στον Ιπποκράτη, και αναφέρει διάφορες οδηγίες διατροφής για διαφορετικές περιόδους του έτους. Ο Αθήναιος αναφέρει και ένα έργο με τον τίτλο Υγιεινά ο οποίος όμως δεν διασώζεται.

Θεωρούνταν πως ο Διοκλής ήταν ο πρώτος που εξήγησε τη διαφορά ανάμεσα στις φλέβες και τις αρτηρίες, ωστόσο η γνώμη αυτή φαίνεται να έχει αναθεωρηθεί.