ΙΝΟΥΛΑ  
     
Περιγραφή βοτάνου
     
  Ήταν από τα πλέον σημαντικά βότανα για τους Αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους. Το θεωρούσαν καθολικό γιατρικό για παθήσεις πολύ διαφορετικές όπως υδρωπικία, πεπτικές και εμμηνορροϊκές διαταραχές και ισχιαλγία.

Οι Αγγλοσάξωνες το χρησιμοποιούσαν για δερματικές νόσους, νευραλγίες, ηπατικά προβλήματα και τον βήχα. Σήμερα το χρησιμοποιούμε αποκλειστικά για παθήσεις του αναπνευστικού.

Η λατινική του ονομασία είναι Inula Helenium και στη χώρα μας το συναντούμε με τις ονομασίες Κόνυζα, Ακόνιζα, Ψιλόχορτο, Ψιλίστρα ή Ώμονο.

Χρησιμοποιούμε για θεραπευτικούς σκοπούς την ρίζα η οποία συλλέγεται τον Σεπτέμβριο και Οκτώβριο. Περιέχει 40% ινουλίνη, ελενίνη (αιθέριο έλαιο), γλίσχρασμα, τριτερπένια και πικρό στοιχείο.

Δρα ως αποχρεμπτικό, αντιβηχικό, εφιδρωτικό, στομαχικό και αντιβακτηριδιακό.

Η Ινούλα είναι ειδικό ίαμα για τον ερεθιστικό βρογχικό βήχα, ιδιαίτερα στα παιδιά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί όπου υπάρχει έντονη καταρροή όπως στη βρογχίτιδα ή το εμφύσημα. Το γλίσχρασμα έχει μια χαλαρωτική επίδραση που συνοδεύεται από τη διεγερτική δράση του αιθέριου ελαίου. Έτσι η απόχρεμψη συνοδεύεται από μια καταπραϋντική επίδραση, η οποία στο συγκεκριμένο βότανο συνδυάζεται και με μια αντιμικροβιακή δράση.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο άσθμα και το βρογχικό άσθμα. Το πικρό στοιχείο που περιέχει διεγείρει την πέψη και ανοίγει την όρεξη.

Η Ινούλα συνδυάζεται καλά με το Μαρρούβιο, το Βήχιο, την Ασκληπιάδα και την Αχιλλέα για τα αναπνευστικά προβλήματα. Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι κρύο νερό σε 1 κουταλιά του τσαγιού τεμαχισμένη ρίζα και το αφήνουμε 8-10 ώρες. Μετά το ζεσταίνουμε και το πίνουμε πολύ ζεστό τρεις φορές την ημέρα. Αν χρησιμοποιήσουμε βάμμα πίνουμε 1-2 ml βάμματος τρεις φορές την ημέρα.