Magna Graecia

Ιδρύθηκε στον κόλπο του Τάραντα από Αχαιούς (από την Ελίκη) και Ίωνες (από την Τροιζήνα) αποίκους, προς το τέλος του 8ου αι. π.Χ. Η εύφορη γη της περιοχής και το εκτεταμένο εμπόριο της πόλης με τις αποικίες της Μικράς Ασίας την κατέστησαν μια από τις πλουσιότερες και δυνατότερες πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας.
Τον 6ο αιώνα π.Χ. ξέσπασαν εμφύλιες συγκρούσεις μεταξύ δημοκρατικών και αριστοκρατικών. Οι τελευταίοι κάλεσαν σε βοήθεια τους Κροτωνιάτες, οι οποίοι το 510 π.Χ. κατέλαβαν και κατέστρεψαν την πόλη.

Σκύδρος (πιθανότατα σημερινό Belvedere di Spinello, δεδομένου ότι δεν έχουν βρεθεί ίχνη της) αποικία των κατοίκων της Σύβαρης, μετά την καταστροφή της από τον Κρότωνα (το 510 π.Χ.).

Θούριοι: αποικία των Αθηναίων. Ιδρύθηκε το 443 π.Χ. στα ερείπια της κατεστραμμένης (από το 510 π.Χ.) Σύβαρης. Οι Θούριοι ήταν αποικία των Αθηναίων στην κάτω Ιταλία. Η πόλη κτίστηκε στην θέση της ερειπωμένης πόλης Σύβαρης η οποία είχε καταστραφεί το 510 π.Χ. από τον γειτονικό Κρότωνα. Οι Θούριοι ιδρύθηκαν το 444 π.Χ., την εποχή του Περικλή, όταν η Αθήνα βρισκόταν στο απόγειο της δύναμης της. Ήταν η μοναδική αποικία που ίδρυσαν οι Αθηναίοι στην δύση. Με την ίδρυση αυτής της αποικίας οι Αθηναίοι απέβλεπαν να διεισδύσουν στο εμπόριο της δυτικής Μεσογείου, που μέχρι τότε διεξαγόταν από την Κόρινθο. Το γεγονός αυτό ενίσχυσε την έχθρα των Κορινθίων προς τους Αθηναίους και αποτέλεσε μία από τις αιτίες του Πελοποννησιακού πολέμου. Οι άποικοι των Θουρίων εκτός από την Αθήνα προέρχονταν και από πολλές περιοχές της Πελοποννήσου και από την Βοιωτία. Οι κάτοικοι στην πορεία χωρίστηκαν σε τάξεις με βάση την καταγωγή. Μετά την ήττα των Αθηναίων στον Πελοποννησιακό πόλεμο, η πόλη σταδιακά αυτονομήθηκε από την μητρόπολη. Τα επόμενα χρόνια οι Θούριοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με εχθρικούς λαούς από το εσωτερικό της Ιταλίας, κυρίως τους Βρέτιους (ή Βρούτιους) οι οποίοι κατέλαβαν τελικά την πόλη στα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. Η πόλη πέρασε για ένα σύντομο διάστημα στον έλεγχο των Συρακούσιων την εποχή της βασιλίας του Διονύσιου του Νεότερου και στα μέσα του 3ου αιώνα επανήλθε στους Βρέτιους. Λίγες δεκαετίες μετά καταλήφθηκε από τους Ρωμαίους.

Μέδμα: αποικία των Επιζεφύριων Λοκρών (σημερινό Rosarno) - Η Μέσμα, ή Μέδμα ήταν μια αρχαία ελληνική πόλη που βρίσκονταν στη τότε Μεγάλη Ελλάδα. Βρίσκονταν στην δυτική παραλία της Βρεττίας. Η πόλη κυριεύτηκε από τον τύραννο των Συρακουσών Δημήτριο το 388 π.Χ., και τα περίχωρα δόθηκαν στους Λοκρούς. Η πόλη δεν σημείωσε μεγάλη άνθιση, και δεν είναι πιθανόν να είχε νόμισμα πριν του 388 π.Χ. Φαίνεται μάλιστα ότι τα νομίσματά της είναι νεώτερα του 344 π.Χ. και ότι είναι κομμένα από τους Λοκρούς. Τα νομίσματα των Μεσμαίων αποτελούνται από κορινθιακούς στατήρες ομοίων των Λοκρών, αλλά με άλλες επιγραφές στην πίσω όψη, ενώ η μπροστινή όψη είναι ανεπίγαφη. Κοσμούνται δε με κεφαλή της Περσεφόνης, γυναίκας, του Απόλλωνα, ή ανδρική. Η πίσω όψη εικονίζει κεφαλή του Απόλλωνα, γυμνό άνδρα που κάθεται σε βράχο με σκυλί, άλογο που καλπάζει ή Νίκη στεφαηφόρο. Η εικονιζόμενη γυναίκα νομίζεται ότι είναι η νύφη των πηγών Μέσμα, ενώ ο γυμνός άνδρας ίσως είναι προσωποποίηση του ποταμού Μέταυρου ή ο Πάν.

Σκυλλάκιον (σημερινό Squillace)

Ιππώνιον (σημερινή Vibo Valentia) - Το Ιππώνιον ή πιο σωστά Ειπώνιον, ή Veiponium ήταν αρχαία ελληνική πόλη της Μεγάλης Ελλάδας, στη σημερινή Ιταλία.

Κατά τον Στράβωνα ήταν αποικία των Λοκρών και βρίσκονταν στην δυτική παραλία της Βρεττίας. Λεηλατήθηκε από τον τύραννο των Συρακουσών Διονύσιο και οι κάτοικοί του μεταφέρθηκαν στις Συρακούσες το 389 π.Χ. Δέκα χρόνια αργότερα οι Καρχηδόνιοι την ξανάκτισαν και την παρέδωσαν στους κατοίκους της. Περί τα 350 π.Χ. κυριεύθηκε από τους Βρέττιους, και ξανά ελευθερώθηκε το 330-325 π.Χ. από τον Αλέξανδρο τον Ηπειρώτη. Ξανά κατακτήθηκε το 296 π.Χ. από τον Αγαθοκλή, αλλά οι Βρέττιοι την απελευθέρωσαν γρήγορα και την κατείχαν μέχρι το 272 π.Χ.. οπότε έγινε ρωμαϊκή αποικία και μετονομάστηκε σε Vibo Valentia.